زمان جدا کردن اتاق خواب کودک

زمان جدا کردن اتاق خواب کودک

اگر کودکان در سن مناسب روی تخت جداگانه قرار نگیرند، انجام این کار با بزرگ‌تر شدن آن‌ها دشوار می‌شود.

با توجه به اینکه از تولد تا ۲ سالگی مرحله شکل‌گیری اعتماد کودک است، پیشنهاد می‌شود بعد از سن ۲ سالگی برای جدا خوابیدن کودک اقدام شود. برای اقدام به این کار ابتدا باید بدانید که این پروسه بسیار مهم و وقت‌گیر است و نیازمند صبر و شکیبایی والدین است.

راهکار جدا کردن اتاق کودک

وادار کردن کودک به جدا خوابیدن یا به‌زور نگه‌داشتن کودک در یک اتاق جداگانه برای خوابیدن روش نامناسبی است.

کودکان باید از آزادی جدایی برخوردار باشند و هر زمان که کودک ترسیده یا مضطرب است، والدین باید او را از حضور خود اطمینان دهند.

به همین منظور برای اقدام به جدا خواباندن کودک خود، هر شب در اتاق او حضور داشته باشید و به او این امنیت خاطر را بدهید که من تا وقتی‌که به خواب نرفتی، کنارت خواهم بود.

اگر کودکتان نیمه‌های شب به اتاق شما آمد، او را به اتاقش ببرید و کنار او بخوابید یا بنشینید تا دوباره بخوابد.

همچنین کودک را تشویق کنید و در ابتدا بعد از هر بار خوابیدن در اتاق خودش به او جایزه دهید و کم کم فواصل جایزه دادن را زیاد کنید.

توجه داشته باشید در مقابل اصرار کودک برای خوابیدن در اتاقتان باید مقاومت کنید.

ترس، مهم‌ترین علت خوابیدن کودک در کنار والدین

بسیاری از کودکان به دلیل ترس از تنهایی خوابیدن اصرار دارند تا در کنار والدینشان بخوابند.

ترس‌های شبانه در بین کودکان بسیار رایج است و ممکن است شامل ترس از تاریکی، ترس از دزد، هیولا و… باشد.

اولین اقدام برای کودکانی که از تنهایی خوابیدن هراس دارند پیدا کردن ریشه ترس در آنهاست، تخیلات ذهنی کودک از شخصیت تخیلی فیلم، کارتون، آزار و اذیت جسمی و جنسی از جانب یکی از نزدیکان و اختلاف پدر و مادر از عمده‌ترین دلایل ترس کودک از تنهایی است.

ریشه‌یابی و حل مسئله توسط یک روانشناس در سرعت از بین بردن این هراس بسیار کمک‌کننده است.

نوزاد را با ریختن فنجان‌های آب روی او و کشیدن یک لیف نرم تمیز روی بدنش، از سر تا پا آبکشی کنید.

سپس با احتیاط زیاد، با یک دست گردن و سر و با دست دیگر باسن او را نگه دارید و او را از وان بیرون بیاورید.

انگشتان خود را دور یک ران قرار دهید، احتیاط کنید، زیرا نوزادان وقتی مرطوب هستند به ‌راحتی سُر می‌خورند.

اگر نمی‌توانید، از یک بزرگسال دیگر بخواهید با یک حولۀ خشک، نوزاد را از شما بگیرد.

نوزاد را در یک حولۀ کلاه‌دار بپیچید و خشک کنید.

سپس پوشک و لباس نوزاد را بپوشانید.

تمام شد، سر خوشبوی او را ببوسید و بغلش کنید.

اگر پوست کودکتان خشک است یا اگر ادرارسوخته شده، بهتر است از پزشکتان برای استفاده از یک لوسیون نوزاد مناسب مشورت بگیرید و بعد برای خرید اقدام کنید.

همچنین اگر پوست او هنوز هم پوسته‌پوسته می‌شود، می‌توانید پس از حمام یک لوسیون مناسب نوزاد به بدن او بمالید و بعد لباسش را بپوشانید،

اما بدانید که این عارضه معمولاً ناشی از خشکی پوست نیست، بلکه پوست‌های مرده‌ای است که به هر حال باید بریزد.

اگر بخواهید می‌توانید کودک را فقط با آب حمام کنید، البته به شرطی که ناحیۀ زیر پوشک و چین‌های پوست را به خوبی تمیز کنید.

صابون و شامپوهای قوی می‌تواند پوست کودک را خشک کند و ممکن است باعث ادرار سوختگی در نوزاد شود.

اگر از صابون استفاده می‌کنید، یک صابون مخصوص نوزاد یا کودکان را انتخاب و خیلی هم کم از آن استفاده کنید.

رعایت نکات ایمنی مهم هنگام حمام نوزاد

هرچند حمام کردن نوزادان برای همه بسیار لذت‌بخش است، اما در اوایل شاید برایتان کمی اضطراب‌آور باشد.

کنترل یک موجود کوچک مرطوب و صابونی که زیاد تکان می‌خورد، نیاز به تمرین و اعتماد به نفس دارد، بنابراین آرامش خود را حفظ کنید و او را محکم‌تر نگه دارید.

بد نیست اگر موارد زیر را هنگام حمام نوزاد در نظر بگیرید:

از صابون و شامپو بسیار کم استفاده کنید.

از کف زیاد در وان استفاده نکنید، زیرا می‌تواند خطر عفونت‌های مجاری ادرار را افزایش دهد.

هرگز نوزاد خود را بدون نظارت حتی برای یک ثانیه هم رها نکنید.

اگر صدای زنگ در یا تلفن آمد و باید به آن پاسخ می‌دادید، حتماً او را در یک حوله بپیچید و همراه خودتان ببرید.

هرگز شیر آب را بعد از گذاشتن نوزاد در وان یا لگن باز نکنید، زیرا آب به سرعت می‌تواند خیلی عمیق یا خیلی داغ شود.

آب‌گرمکن خود را روی ۴۷ یا ۴۸ درجهٔ سانتی‌گراد تنظیم کنید. یک نوزاد می‌تواند در آبی با دمای ۶۰ درجهٔ سانتی‌گراد، در کمتر از چند ثانیه دچار سوختگی شود.

مطمئن شوید که دمای هوای محل حمام به اندازۀ کافی گرم و در حدود ۲۴ درجه سانتی‌گراد است، تا کودک سردش نشود.

یک کودک خیس بسیار لیز است، پس خیلی مراقب باشید.

وسایل برقی را قبل از شروع به شست‌وشوی نوزاد از حمام خارج کنید.

کف حمام را ایمن و خشک کنید تا لیز نخورید.

دمپایی ابری یا روفرشی در حمام نپوشید و از ایمن بودن دمپایی‌ها مطمئن شوید.

هرگز نوزاد خود را بدون مراقبت رها نکنید. این نکته به قدری مهم است که باید دو بار ذکر شود، زیرا یک نوزاد می‌تواند در عمق کمتر از دو سانتی‌متر آب و در کمتر از ۶۰ ثانیه خفه شود.